Veranderen en leren gaan hand in hand. Welke designprincipes kunnen in de werkcontext verander- en leerprocessen ondersteunen?

Veiligheid is geen luxe, maar een noodzaak voor onze eigen gezondheid, maar ook voor de gezondheid van onze samenwerkingsrelaties, voor de kwaliteit van besluitvorming en voor  duurzame  implementatie van veranderingsprocessen. Hoe kan je als leider en begeleider van overleg en afstemming tussen mensen in het algemeen, en leer- en veranderprocessen in het bijzonder een veilig kader creëren?

De evolutie in het denken over leiderschap brengt ons stilaan bij de kern van de zaak: bewustzijn. 

We verkennen bondig vier verschillende invullingen van herstel. Door dit onderscheid te maken kan je nagaan in welke mate deze vier vormen in jouw leven in balans zijn.

We can always choose to open our eyes, time and time again, so that every experience, the good as well as the bad, can spark our inner fire (Marcus Aurelius). Here I present a simple framework that can shed some light on how this sparking process enfolds.

Elitarisme bepaalt hoe het er in deze wereld aan toe gaat. Hoe werkt het elitarisme als dynamiek?  Hoe kunnen we ons tot haar verhouden en hoe kunnen we er responsief mee omgaan? 

Wat betekenen de woorden “professionalisme”, “compliance” en “loyauteit”? En hoe worden ze gebruikt? Hieronder waag ik me aan een Foucaultiaanse deconstructie.

Wat onderscheidt vullende en vervullende kunst? Een beschouwing.

Deze blog lag aan de basis van mijn boek Levenskracht, zelfzorg en persoonlijk meesterschap.

Over bezieling als antwoord op protypische ego-dynamieken in leiderschap.

Imagine: a third space, a “space between” the one and the other, a tranquil interruption, a place where we can come to our senses, a nowhere land, a place where we can be ‘nobody’ and therefore find ourselves, where we dis-cover ourselves as we encounter the other, making history together by giving existence to what is alive.

“De intuïtieve geest is een godsgeschenk, en het rationele verstand een trouwe dienaar. We hebben een maatschappij die de dienaar vereert en het geschenk is vergeten…” (Albert Einstein) Wat willen we geschenk laten zijn in deze wereld? En wat dienaar?

"Zelfwaarde is het monster onder het bed van elk mens", schrijft Anke Wauters. Hoe kunnen we onze zelfwaarde wat minder monsterachtig maken? Enige overpeinzing brengt me bij het belang van waardigheid.

Over meditatie wordt op heel verschillende wijzen gesproken. Op basis van een eerste inventarisatie kom ik bij zes perspectieven of metaforen uit, met een zevende erbovenop. 

In mijn boek Ontdek Jezelf beschrijf ik de mens aan de hand van vier op elkaar inwerkende dynamieken of onderstromen. Vanuit elke dynamiek ontstaat er een ander soort denken.

Dear social constructionism, let’s make a difference together and engage in this perpetuating process of on-going inquiry in which there is searching without finding and finding without searching. This practice is possible if we relate, if we interrelate with others and intra-relate with ourselves. That’s how we honour the relational nature of reality.