Kwaliteit en nondualiteit. Een beschouwing (of gedicht?)
Kwaliteit, in de stroom van gewaar zijn
Ingebed in de wijze waarop we in relatie staan
met onszelf, anderen en de wereld
Kwaliteit is niet iets, niet waarheid, goedheid of schoonheid
Als we Kwaliteit willen vastpakken, dan ontglipt het ons
Als we er aanspraak op willen maken, dan miskennen we het
Als we het buiten gewaarwording en relatie leggen, zijn we het kwijt
Kwaliteit zit in omgaan met het andere
Kwaliteit zit in deelnemen aan het leven
Kwaliteit is ontmoeten
Kwaliteit is er - sowieso
Het leven is Kwaliteit waarin we aanwezig kunnen zijn.
De weg naar Kwaliteit is Kwaliteit zelf.
Kwaliteit, als dans met de wereld
(Geschreven in de periode na het lezen van Zen en de kunst van het motoronderhoud van Robert Pirsig. Zo rond 2003, schat ik. In het programma Relatie- en Communicatiewetenschappen (UHasselt) onderzoek ik samen met de studenten wat het leven kwaliteit geeft. Het vak noemt dan ook toepasselijk “Levenskwaliteit”. We bekijken deze vraag enerzijds vanuit een ontwikkelingsperspectief en anderzijds vanuit een non-duaal perspectief, waaraan bovenstaande woorden uitdrukking pogen te geven.)